De loopsheid hond roept vaak vraagtekens op. Zeker wanneer je er de eerste keer mee te maken krijgt. Waar moet je op letten als je teef loops wordt. Hoe herken ik loopsheid en wat moet je doen of juist vooral niet doen?
Tijdens de loopsheid bij de teef, verandert de normale gang van zaken. Je moet dan met sommige dingen meer rekening houden dan normaal. Sommige dingen moet je juist wél doen, en andere juist niet.
Wat is loopsheid hond?
Loopsheid hond treedt logischerwijs alleen bij vrouwtjes op – teefjes. Tijdens de loopsheid kan de teef bevrucht worden. De loopsheid houdt echter langer aan dan de daadwerkelijke vruchtbaarheid plaatsvindt. De loopsheid duurt gemiddeld 2 tot 3 weken en de teef is daarin maar vier dagen ‘echt’ vruchtbaar. Meestal ligt dat tussen dag 9 en dag 13 van de loopsheid.
Vanaf de puberteit (wanneer de teef in de puberteit komt, verschilt per hond. Gemiddeld is dit na tien maanden) wordt de teef loops. De loopsheid kun je van tevoren al herkennen; enkele dagen voorgaand begint de teef bloed af te scheiden en wordt onrustig. De daadwerkelijke loopsheid – de mogelijkheid tot paren – begint dan nog niet; dat duurt nog twee tot drie dagen.
Tijdens de loopse periode wordt de teef verleidelijk voor andere honden, omdat zij een bepaalde geur verspreidt. Dit is de reden dat ze tijdens de loopsheid hond bloeddruppels verliest uit de vulva. Dat bloedverlies is dus niet te vergelijken met ongesteldheid bij de mens, wat juist de afsluiting van een vruchtbare periode is. Bij loopsheid hond is dat juist de aankondiging van de vruchtbare periode.
Herkennen van de loopsheid hond
Als jouw hond (oftewel teef) loops wordt, kun je dat goed herkennen. Als je je hond wat langer hebt, word je volledig getraind in het reageren op het gedrag dat naar loopsheid wijst.
De teef wordt onrustig – veel rondlopen en overdreven actief gedrag – en gaat op eigenaardige plekken liggen. Ze wil vaker uit (ze moet immers vaker plassen omdat ze haar geur wil verspreiden) en lijkt afwezig. En ze kan zelfs humeurig zijn. De hormonen spelen tijdens deze periode op; spelen wordt lastig en ook tijdens het uitgaan moet je stevig de riem vasthouden.
In deze periode zwelt de vulva op en gaat ze bloed afscheiden. Dat laatste hoef je niet altijd te zien, want sommige teefjes zijn heel schoon en likken het bloed steeds weg.
Aandachtspunten loopsheid teef
Loopsheid hoeft geen drie weken ellende te betekenen, maar meer drie weken aandachtigheid.
- Let op tijdens het uitlaten; laat haar altijd aan de riem. Tijdens deze periode is het nu eenmaal niet anders. Zij en andere honden reageren extreem op elkaar en willen elkaar bevliegen. Om te voorkomen dat je schouder uit de kom wordt getrokken, kun je het beste de lijn kort houden. Als de loopsheid voorbij is, kun je haar weer met hartenlust los laten lopen.
- Honden verspreiden geuren. Dat kun je simpelweg niet voorkomen, maar je kunt wel een ‘openbare geurenplek’ vermijden – het park. Tijdens de loopsheid laat je haar sowieso vaker uit, dus kun je kortere afstanden per keer lopen.
- Stippel een speciale uitlaatroute uit. Dat lijkt op overdreven veel moeite, maar je doet er goed aan andere honden te ontlopen. Met een kort aangelijnde riem voorkom je veel, maar dat kost wel moeite. ’s Ochtends vroeg, ’s avonds laat of in een hond-vrije buurt lopen; wat en waar je doet maakt niet zoveel uit. Als je maar rustig kunt lopen.
- Houd haar slaapplek in de gaten; mand, bench, kussen… waar ze maar veel ligt. Leg, zodra je loopsheid vermoedt, een oude, dikke handdoek op haar plek. Vervang deze iedere dag. Handdoeken kun je immers veel makkelijker uitwassen dan tapijt of een bankkussen.
Loopsheid bij de teef kan aan het begin wat onwennig zijn, maar valt uiteindelijk reuze mee. Loopsheid hoeft geen reden te zijn om teefjes links te laten liggen. Zodra je de loopsheid op tijd leert herkennen, kun je daar ook op reageren. Na de periode kun je weer volop genieten van je hond!
Loopsheid hond voorkomen
Wanneer u de loopsheid van je teefje wilt voorkomen, kun je er voor kiezen om haar te castreren (in de volksmond meestal als sterilisatie benoemd). Voordeel van castreren is dat de teef nooit meer loops zal worden. Nadeel is dat je ook nooit meer met je hond kunt fokken, mocht je ooit nog eens een nestje pups willen hebben.
Er zij ook eenmalige oplossingen in de vorm van hormoonbehandelingen met pillen of injecties. Aan hormoonbehandelingen kleven echter ook risico’s voor de gezondheid van je hond. Het is dan ook aan te raden dit alleen te doen wanneer er zwaarwegende redenen zijn om haar niet loops te laten worden en castratie geen optie is, omdat u nog met haar wilt fokken. Ga altijd in overleg met uw dierenarts.
